مناطق ساحلی بهعنوان فصل مشترک و محل تلاقی دو زیست بوم خشکی- دریا، دارای ویژگیهای بسیار متفاوتی از دیگر نواحی زمین است. این نوارها از سده شانزدهم با آغاز انقلاب دریانوردی، آرام آرام به کانون و هسته سیستم نوین جهانی تبدیل شدند. چنانکه از نیمه دوم سدة گذشته با ساحلی شدن اقتصاد، جمعیتها و فعالیتها بهسوی آن کشیده شدهاند. بهعنوان نمونه تا سال 2010، حدود 7/3 میلیارد از جمعیت زمین در 100 کیلومتری ساحل زندگی میکردند.اما تا جایی که به کرانههای ایران برمیگردد، بهدلیل فضای امنیتی چیره بر دریا و کرانهها بویژه در محور جنوب، چشماندازها پیچیده بوده و نیازمند شناختی همهجانبه است. این کرانهها با در اختیار داشتن تمام صادرات نفتی، بیشتر میدانهای نفت- گاز، محورهای بازرگانی، ماهیگیری، ترانزیت و نیز کُنشهای نظامی، در واقع پایههای استراتژیک ایران بهشمار میروند. این در حالی است که جز در مفهوم ساحل بودن، هیچ شباهت چشمگیری میان سه کرانه دریایی ایران از دیدگاه کارکردهای استراتژیک بهچشم نمیخورد.