@article { author = {Dehghani Firuzabadi, Seyed Jalal}, title = {Islamic Republic of Iran's Security Policy in South Caucasus}, journal = {Geopolitics Quarterly}, volume = {6}, number = {17}, pages = {208-239}, year = {2010}, publisher = {Iranian Association of Geopolitics}, issn = {1735-4331}, eissn = {2538-3698}, doi = {}, abstract = {As a strategic neighboring region, South Caucasus enjoy a high priority in Iran's security policy. As an influential regional power, Iran follows certain objectives, policies and interests in this region. The present article is an attempt to study the security policy of Iran in the said region. It is argued that contrary to the dominant approach in the West, Iran's security policy is based on economic and security interests stemming from the geopolitical imperatives rather than ideological ideals and values. The most important interest and security objective of Iran is protection of its sovereignty and national unity as well as secure energy and sustainable development.      }, keywords = {Security,cooperation,energy Security,Geopolitics,Interdependence,Caucasus,Iran}, title_fa = {سیاست امنیتی جمهوری اسلامی ایران در قفقاز جنوبی}, abstract_fa = {قفقاز جنوبی به‌عنوان یک منطقه استراتژیک همسایه اهمیت و اولویت بالایی در سیاست امنیتی جمهوری اسلامی ایران دارد. ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای با نفوذ، منافع و اهداف مشخص و معینی را در این منطقه ژئواستراتژیک پیگیری می‌کند. این مقاله سیاست امنیتی ایران در منطقه قفقاز را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. استدلال خواهد شد که برخلاف دیدگاه غالب در غرب، سیاست امنیتی ایران بر منافع اقتصادی و امنیتی مبتنی بر الزامات ژئوپلیتیک استوار است تا آرمانها و ارزش‌های ایدئولوژیک. مهمترین منافع و اهداف امنیتی ایران در قفقاز، حفظ امنیت مرزها و تمامیت ارضی، حاکمیت و وحدت ملی، تأمین امنیت انرژی و توسعه اقتصادی پایدار می‌باشد.ایران برای تأمین و تضمین این اهداف و منافع، استراتژی امنیتی چند بعدی و چند وجهی را اتخاذ و اعمال کرده است. ابعاد و وجوه راهبرد امنیتی ایران در قفقاز عبارتند از: همکاری و همگرایی کارکردی – اقتصادی؛ میانجی‌گری و مدیریت بحران؛ موازنه‌سازی و امنیت همکاری‌جویانه. امنیت همکاری‌جویانه مفهوم غالب در راهبرد امنیتی ایران است. امنیت همکاری‌جویانه به‌معنای مجموعه‌ای از کنش‌ها و اقدامات جمعی و مشارکتی کشورهای منطقه برای مدیریت بحران و حل و فصل دسته جمعی مناقشه توسط کلیه کشورهای منطقه می‌باشد. اما، امنیت همکاری‌جویانه در قفقاز با موانع و مشکلاتی روبروست که مهمترین آنها از این قرار است: اختلافات سیاسی و ایدئولوژیک و نظامهای سیاسی مختلف در منطقه، اختلافات و رقابت کشورهای منطقه‌ای با بازیگران فرامنطقه‌ای؛ توزیع نابرابر قدرت در سطح منطقه و عدم توازن بین کشورهای مختلف؛ عدم اعتماد و اطمینان کشورها نسبت به یکدیگر، رقابت قدرتهای فرامنطقه‌ای بر سر منابع و انتقال انرژی؛ وابستگی امنیتی کشورهای منطقه به بازیگران فرامنطقه‌ای، بلوکهای متعارض قدرت و اتحادهای نظامی متضاد.}, keywords_fa = {امنیت,همکاری,امنیت انرژی,ژئوپلیتیک,وابستگی متقابل,قفقاز,ایران}, url = {https://journal.iag.ir/article_56963.html}, eprint = {https://journal.iag.ir/article_56963_7e515de217bf1acfef389134760518bc.pdf} }